Salihaya devam. Ayıptır söylemesi hanfendiye lazımlık aldık. Ama öyle böyle değil. Koltuk mubarek. 25 lira verdim dile kolay. Ama hiç de yaklaşmıyor. Koltuğu ilk aldığımızda annesi ilk önce otursun bir sevsin sonra alıştıralım dedi. Ben dayanamadım sessizce sordum "kızım bu ne için?" Sessizce cevap verdi kaka, kaka diye. Oooo çoktan haberli biz kendi kendimize taktik geliştiriyoruz.
Dün de KC Göksu alışveriş merkezine gittik. çocuk arabalı bir alışveriş arabası vardı. Saliha ona bindi. Çok sevdi. Direksiyonu bir zevkle çeviriyor ki sorma.
Şimdilik bu kadar yeter.
Ha bu arada şimdi evdeyim az özce Salihanın burnunu temizledik işkenceyle. Şimdi uyumaya çalışıyor annesinin dizinde. Ondan iyisi yok.
Artık kayak kayabiliyorum
6 yıl önce
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder